رمز گشائی

اول اینکه از همه دوستای خوبم که رمز پست قبلی رو داشتن و برام نظر گذاشتن تشکر میکنم.

دوم اینکه دوست داشتم بدونم وقتی با یه صفحه خالی روبرو میشید چه فکرائی میکنید .

در ادامه مطلب دلیل خالی بودنشو میگم.  چند روز پیش تو وبلاگای مختلف پستائی میدیدم که رمز دارن پیش خودم گفتم لابد یا خیلی سری و کسی نباید ازش مطلع بشه که رمزدارش کردن یا طرف دوست داشته حرف بزنه ولی مخاطباش اونی که میخواسته نبودن ولی باید حرفشو میزده یه پست خالی رمز دار گذاشتم رمزشم به هرکس که خواست دادم دلیلم برای خالی بودنش چیزای زیادی بود مهمترینش اینکه دل من مثل اون صفحه خالیه ،خالی از کینه ،خالی از غم،خالی از شک و بددلی،خالی از تردید،و خالی از هرچیز بده دیگه ،ورمز داره چون هرکس بخواد میتونه باهام حرف بزنه و مطمئن باشه حرفش فقط توی صندوق دل من میمونه با یه رمز که هر کسی نمیتونه بازش کنه شاید نتونم راهنمای خوبی باشم ولی قطعا گوش خوبی هستم.

شاید خیلیا حرفامو قبول نداشته باشن وبگن راز دار خوبی نیستم که رمز پستمو به همه دادم ولی برای این رمزو دادم که ببینن توی دلم هیچی نیست همیشه از خدا خواستم بهم هنر بخشیدنو عطا کنه که راحت ببخشم واز هیچکس کینه بدل نگیرم وبهم صبر بده تا زود عصبانی نشم امیدوارم موفق بوده باشم.

البته توی دلم خیلی چیزا هست مثل عشق به همسرم و بچه هام،محبت زیاد نسبت به پدرو مادرم، دوست داشتن اطرافیانم که بعضیاشون درنهایت مهر بهم سرمیزنن و برام پیغام میذارن وراهنمام هستن ، اینا چیزائیه که تا بخوای روی صفحه قلبم خیلی خیلی خیلی پررنگ نوشته شده وقابل پاک کردن هم نیست .

از همتون ممنونم که اراجیفمو در کمال صبوری خوندید و سعی کردید فحشم ندید.تا پستای بعدی که ایشالا بهتر باشه دست خدا همراه جدانشدنی تمام لحظات تلخو شیرین زندگیتون.