ای دل غافل من

گاهی اوقات از نردبون بالا میرم تا دستهای خدا رو بگیرم

غافل از اینکه خدا اون پائین وایستاده نردبونو گرفته

تا من نیفتم.

یکی از فرقهای انسان با خدا اینه که انسان تمام خوبیهارو با یک بدی فراموش میکنه

اما خدا تمام بدیهارو با یک خوبی فراموش میکنه...

خدای من خدائیست که اگر سرش فریاد کشیدم،

بجای اینکه با مشت به دهانم بزند،

با انگشتان مهربانش نوازشم میکند

و می گوید:

میدانم جز من کسی رانداری.

خداوندا نان از تو میخوریم وفرمان از شیطان میبریم مارا ببخش...